1 Φεβρουαρίου

2011

ωραία φέτα!

Πέρασε 1 μήνας και ούτε που μας άγγιξε.
τίποτα.
κανένας μας δεν κατάλαβε πως?

photo: http://www.eyefetch.com

κλεισμένοι όλοι
και
σφίγγει το γμδ.

Πλησιάζουν... Χριστούγεννα!

Η παραπάνω αξιόλογη οπτικοακουστική παραγωγή πρόκειται για διαφήμιση!!!

αφορά τη δουλειά της συντρόφου που καιρό τώρα προσπαθεί.

Οφείλω να βοηθήσω και να αγκαλιάσω τη προσπάθεια της και όποιος από εσάς θέλει...

.

kou kou...

...vaounes

The Mummy...#1

Σάββατο πρωί και ο Γιάννης είχε μπροστά στο τραπεζάκι του πολλούς λογαριασμούς που προσπαθούσε να τους ταξινομήσει.
Δεν μπορούσε όμως.
Πέρα από την τακτοποίηση έπρεπε να βρει και τουλάχιστον τις ελάχιστες σκαταβολές για τις πληρώσει, όσες δεν είχαν «βαρέσει» μέχρι σήμερα.

Η γυναίκα του περιμένει με χαρά το επόμενο βλαστάρι τους.

Ανησυχούσε πολύ αλλά οι ορμόνες της δεν την άφηναν να το δείξει. Μπορεί και να ήταν & ευτυχισμένη εκτός από γκαστρωμένη.

Ο Γιάννης την καθησύχαζε με όλους τρόπους και με διάφορες «ζουζουνιές», ήξερε πως το οικονομικό τέλος ήταν κοντά παρόλο τις προσπάθειες του να μεταπείσει τις τράπεζες και τους γνωστούς-άγνωστους που δανειζόταν κατά καιρούς.
Μάταια όλα, η μπίλια είχε μπει στο αυλάκι και είχε πάρει την κατηφόρα για τα Καλάβρυτα
Τα τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα, λες και ήταν ο μοναδικός που όφειλε στα φιλικά πιστωτικά ιδρύματα!
Κάθε ντριν ήταν και μια ελπίδα τέλους, μέχρι να δει την οθόνη του τηλεφώνου η καρδία του χτυπούσε βαριά και δυνατά. Σε κάθε «απόκρυψη» έλεγε από μέσα του: να ανοίξει η γη να με καταπιεί…

Το Σάββατο πέρασε με το Γιάννη να κοιτά, να ξανακοιτά τα νούμερα κάνοντας άπειρα σενάρια για το πως θα τα φέρει βόλτα, πως θα κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο για να μην βρεθούν στο 2άρι του πεθερού στο Κάτω Τριοβάσαλο.

Δεν του βγαίνει όμως, άκαρπα όλα του τα μαγειρέματα.

Βλέπεις το να μείνεις άνεργος είναι κάτι φυσικό και μπορεί να συμβεί σε όλους, το να μένεις όμως χωρίς δουλεία στην παγκόσμια κρίση δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα που μπορεί να σου τύχει.
Όταν κάνεις μια δουλεία 25 χρόνια δεν μπορείς εύκολα να αλλάξεις επάγγελμα σε μια μέρα, δεν γίνετε από αυτοδημιούργητος μαγαζάτορας να μοιράζεις πίτσες ή πουτάνες με το παπάκι.

Όσο και αν προσπάθησε να εγγυηθεί το μέλλον του μαγαζιού για να κερδίσει χρόνο δεν πέτυχε τίποτα.
Τοίχος.

όλες οι σκέψεις του έφταναν σε μονόδρομο με αδιέξοδο. Και ξανά από την αρχή.


- αχ, να ήμουν μόνος και να τα έγραφα όλα στη παπάρα μου, μονολογούσε.

Ξαφνικά έσκασε η ιδέα, η ιδέα της μεγάλης ντρίπλας!
- Θα σκηνοθετήσω τον θάνατο μου και όλα μου τα χρέη θα εξαφανιστούν μαζί με εμένα!!!
- Θα πάρω την οικογένεια και θα πάω άλλου να ζήσω από την αρχή ξανά χωρίς γαμωλογαριασμούς και τηλέφωνα, χωρίς δικηγόρους και κλητήρες. Θα συνεχίσω την ζωή μου από την αρχή! ?!?

Κλείνοντας την σκέψη του ένιωσε την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι... και έπειτα από πολύ πολύ καιρό κατάφερε και κοιμήθηκε κανονικά.

Το επόμενο πρωί του είπε η καλή του πως καθώς τον χάζευε το βράδυ, ενώ κοιμόταν, εκείνος χαμογελούσε στον ύπνο του και σαν να χουρχούριζε!
Είχε ξυπνήσει με τρελό κέφι και τέτοια χαρά, σαν παιδάκι δημοτικού που θα πάει εκδρομή με τη τάξη.

Το μόνο που του έμενε ήταν να κάνει την ιδέα του πραγματικότητα.
Άρχισε να τακτοποιεί τις σκέψεις του, να καταγράφει κάθε λεπτομέρεια που θα χρειαστεί για να εξαφανίσει τα ίχνη του χωρίς να κινδυνεύσει αυτός και η οικογένεια.
Το είχε πάρει για τα καλά απόφαση, τίποτα δεν θα ανέστειλε το μεγαλόπνοο σχέδιο του. Είχε και τον κατάλληλο άνθρωπο, είχαν γνωριστεί κάποια νύχτα στην Ομόνοια.

Βέβαια κι αυτός χρήμα ήθελε για να τον τακτοποιήσει αλλά αυτά θα τα έβρισκε, θα πουλούσε κάτι “όργανα” ...

υ.γ. μάλλον θα έχει και συνέχεια!

.

Κατς δε φλεημ, νέε μου!

Κάτσε τώρα εσύ και σήκωνε λάβαρα και σημαίες. Κάνε τις επαναστάσεις σου και περίμενε πως κάτι θα αλλάξει.

Αγωνίσου για το καλύτερο αύριο πιστεύοντας πως μπορεί να έρθει.

Οι νέοι, λένε, είναι αυτοί που μπορούν αν αλλάξουν το μέλλον της χώρας.

Πως όμως θα αλλάξει όταν η αυστηρή επιλογή ανάμεσα σε Κωστογιωργάκηδες είναι επιτακτική.

Οι νέοι κάνουν αποχή, πάνε για μπάνιο, για φραπέι, για x-Box.
Βλέπουν πιο μακριά από τα σύνορα και ονειρεύονται ένα χαμογελαστό αύριο.
Καταθέτουν τις ελπίδες τους για να ανασάνουν φρέσκο αέρα.

Οι νέοι όμως δεν αποφασίζουν για την τύχη τους, η τύχη τους βρίσκεται στα χέρια των παππούδων!

Αυτών που είναι πάνω από 70 χρονών, αυτών που έζησαν την κατοχή, τον εμφύλιο, τη χούντα, τη μεταπολίτευση, τη άναρχη οικοδόμηση της Αθήνας, την ερήμωση της επαρχίας.
Αυτών που έπιναν από τα κατσίκια γάλα με ζυμωτό ψωμί, που μύρισαν τη τομάτα και είχε άρωμα, έφαγαν φρούτα με γεύση και αγόραζαν τα τσιγάρα χύμα, κοιμόντουσταν με ξεκλείδωτη πόρτα και κλωτούσαν το τόπι στους χωματόδρομους.


Η μεγαλύτερη ομάδα ψηφοφόρων της χώρας μας ανήκει στη τρίτη ηλικία, κοντά στα 2.000.000 άνθρωποι που ορίζουν το αύριο αυτού του τόπου είναι πάνω από 70 χρονών!



Πιάστο αυγό και κούρευτο…


.

1 Φρου γλου γλου παρακαλώ.*

*Φραπέι, γλυκό με γάλα.



.

Ήξερα για τους πολυσουγιάδες, ήξερα για τους πολυλογάδες, ήξερα για τους πολυτάλαντους, ήξερα και για τους πολυ-βλάκες.

ξέρω και την πολυ πόκετ!

Δεν ήξερα όμως για τη απόλυτη κινητή πολυσυσκευή!

Πλέον είναι στη διάθεση μας ένα νέο κινητό τηλέφωνο που κάνει πολλά περισσότερα από αυτά που φαντάζεστε ή θα ζητούσατε από μια συσκυευή.



είσαι σε meeting και δεν προλαβαίνεις?

είσαι στο λεωφορείο μαζί με 323 άλλους?

είσαι στο πάρκο για ποδήλατο με τα εγγόνια σου?


είσαι στο γήπεδο με τους κάφρους φίλους σου?

είσαι σε κηδεία και δεν γουστάρεις το σκέτο νερόπλυμα?

είσαι σε μποτιλιάρισμα στη Εθνική?

είσαι στο mall έχοντας περπατήσει 22χλμ. ?

είσαι στο σαλονάκι του ΩΡΛ?

είσαι στο πλοίο για Κυκλάδες?



Όπου κι αν βρίσκεσαι το νέο πολυκινητό θα μπορεί να σε κεράσει απο ένα γρήγορο ξύρισματάκι μέχρι και καφεδάκι!
Ορεξη να 'χεις.






σιγά μη ψήνει και καφέι?!?





για δες!



υ.γ. για το αφρόγαλα κάντε λιγάκι υπομονή, η εταιρία είναι σε διαπραγματεύσεις με τις (τρελές) αγελάδες για φθηνό γάλα που θα διακτινίζετε στο χρονοχώρο και θα προσγειώνετε στη κούπα σας με πλούσια κρέμα!
Κανελίτσα στο μπουφέ μην τα θέλετε κι όλα στο χέρι.

.