.
11 Σεπτεμβρίου, πρώτη για τα πρωτάκια, πρώτη και για εμένα.
Θέλω να το γράψω αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω…
Η λέξη ανεκτίμητη είναι μικρή, λίγη, άστοχη ίσως.
Σήμερα και έπειτα από 7 χρόνια είδα το 5μηνητίκο «μπουκαλάκι» των 660 γραμμαρίων να έχει γίνει μετά κόπων και βασάνων κοριτσάκι με τα τρελά κοτσιδάκια του, τα κορδελάκια του με σταθερό το χαμόγελο να ανεβαίνει τα σκαλιά για την πρώτη τάξη.
Μπαίνοντας σε αυτό τον άνισο αγώνα δεν περίμενα ποτέ πως αυτή η στιγμή θα έρθει και θα μου δώσει την απίστευτη σφαλιάρα!
Τα πάντα έσβησαν από το μυαλό μου, χρέη, άγχος, υποχρεώσεις, δυσκολίες, αναποδιές, αφραγκιές, δανεικά, στοχοθετήσεις, eXL, πίνακες αποτελεσμάτων.
Πλημμύρισα με ένα καινούργιο συναίσθημα, πρωτόγνωρο και μοναδικό.
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι για να το συγκρίνω.
Μάλλον δεν υπάρχει.
Δεν μπορώ να πω πως κράτησα τα δάκρυα μου, ακόμη και τώρα, που η ημέρα έγινε νύχτα και έφτασε στο τέλος της είμαι εύθραυστος σαν χριστουγεννιάτικο στολίδι.
Καλές γιορτές λοιπόν...
10 σχόλια:
Καλή αρχή λοιπόν.
Φαντάσου πως θα είναι όταν παίρνει πτυχίο...
Φύλαξε καλά τις στιγμές αυτές σαν ανεκτίμητο θησαυρό και μακάρι να σου έρθουν κι άλλες.
ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΚΙ ΣΑΣ!!!
Ti omorfo kai sygkinitiko post!
Kali dynami, kali arxi se ola!
Καλή αρχή και πάντα επιτυχίες εύχομαι στο πρωτάκι με τα κοτσιδάκια.
να στολίζεις πάντα τα δέντρα αυτά. στις γιορτές. μετά τις γιορτές. και πριν από αυτές. και να τα αγκαλιάζεις φωτάκια. πολλά φωτάκια. πίσω από κάθε θάμνο κρύβεται ένα δέντρο.
καλή χρονιά!
Καλη αρχη στον μπαμπα!
din
Είδες τί μπορεί να προκαλέσει ένα πρωτάκι; Να σου ζήσει αγαπητέ και να το χαίρεσαι με τα κοτσιδάκια του.
εδώ κόντεψα εγώ να δακρύσω...α να χαθείς. Καλή της αρχή όπως και σε όλα τα παιδάκια.
Καλή αρχή και ακόμα καλύτερη συνέχεια. Και κοίτα μη λιποθυμήσεις όταν θα παίρνει πτυχίο γιατί θα είσαι και σε δύσκολη ηλικία.
:-))
Δημοσίευση σχολίου